Deniz Özen'in Kaleminden Gündeme dair...

44 can…

Körpecik,

Ümit dolu,

İş çıkışında eşiyle, evladı, anne ya da babası ile, belki de kuzeni ile ne yapacağını düşünen, hayata dair planları olan, seven, sevilen, özleyen ve özlenen 44 yürek…

Onlar şimdilerde bizim göremediğimiz her yerdeler,

Allah’ın müjdelediği, ölümsüzlük madalyasını boyunlarına takan 44 yürek…

Sırat köprüsünde sevdiklerini bekleyecek ve onları cennet-i mekanlarına buyur edecek 44 yürek…

Dinine, vatanına, bayrağına, namusuna siper olmuş, Hz. Hamza gibi ‘cesur’ 44 yürek…

Peygamberlerine komşu gitmiş 44 yürek…

Resmisi, sivili yok bu işin…

 Adı, rengi, ırkı, sağı, solu, mesleği yok…

Ne söylersek söyleyelim anlatmaya muktedir olmaz kelimeler…

Anası, babası, eşi, evladı, kardeşi, yani o ateşin düştüğü yer olmadan anlatılmaz bu duygu...

Ama yapılacak çok önemli bir şey var aslında!

Paylaşmak…

Karınca gibi mesela!

Ulaşamayacağımızın farkında olsak ta, yolunda ölmek gibi…

İnsanlığın en belirgin özelliği değil mi? Paylaşmak

Paylaşamazsak paylaşırlar bizi,

Bölüşemezsek bölerler bizi,

‘Birlik ve beraberlik’ kavramı mesajdan öte, toplumun karakteri olmalı…

Neden sıkıyoruz kendimizi?

Neden içimize atıyoruz?

Bu saklamak neden?

Son yolculuk dediğimiz gün başlamalı her şey,

Emaneti sahibine teslim ettiğimiz andan itibaren…

Onlar, Bayrak için yürüdüler hak yoluna, donatalım her yeri bayrakla,

Bir evlat kaybeden milyonlarca evlat kazanmalı,

Hadi, hep birlikte koşalım o yangının ortasına ve söndürelim ciğerler kor olmadan…

Bugün şahadet yolculuklarına şahitlik ettikten sonra bir sohbete şahit oldum ve çok ama çok üzüldüm. Alışmışız şehit haberlerine, artık eskisi gibi dokunmuyormuş, birileri alıştırmış bize bu olanları!

Vallahi yalan!

Billahi gerçek değil!

Alışmadık,

Vicdanını susturup ta bastırmayı becerebilenler söylüyor bunu,

Sen susarsan herkes susar,

Sen yapmazsan kimse yapmaz!

Sen gitmezsen kimse gitmez!

Hadi ilk fırsatta gidelim,

Hadi ilk fırsatta yapalım!

Bizi biz yapan birliğimiz…

Bir Salim Akbaş olamasak ta,

Bir Berkay olabiliriz…

Bir İzzet Tanrıkulu olamasak ta

Bir Hakan olabiliriz…

Çünkü biz;

Bir gider bin geliriz...