KKTC Barış Ve Özgürlük Bayramı

Kıbrıs Türk halkı var olma mücadelesi verirken, Türkiye Cumhuriyeti üzerine düşen her türlü fedakarlığı yaparak bundan 47 yıl önce 20 Temmuz 1974’te Barış Harekatını gerçekleştirerek Kuzey Kıbrıs Türk halkının özgürlüğünü sağlayarak adada barışı getirmişti. Her türlü baskıya rağmen, bağımsızlığından ve egemenliğinden taviz vermeyen Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin bundan sonra da varlığını sürdürecektir. Osmanlı toprağı olan Kıbrıs, 1878 yılında padişah Abdülhamit tarafından İngilizlere verildi. Rumların gözü adda özellikle 1950 yılında başlanarak Türkler göçe zorlandı, öldürüldü, katliam yapıldı. 1960 yılında Kıbrıs Devleti kuruldu, Makarios cumhurbaşkanı oldu. Türklerle birlikte ortak kurunla devlet yürümedi. ENOSİS(Yunanistan’a bağlama çabaları.) hiç bitmedi. Uluslar arası anlaşmalar Türkiye’ye müdahale hakkı tanıyordu.

20 Temmuz 1974 sabahı saat 06.10’da dönemin başbakanı Bülent Ecevit radyo konuşmasında;” Türk Silahlı Kuvvetlerinin Kıbrıs’a indirme ve çıkartma harekatı başlamış bulunuyor. Bu şekilde insanlığa ve barışa büyük hizmet etmiş olacağımıza inanıyoruz. Öyle umarım ki kuvvetlerimize ateş açılmaz ve kanlı bir çatışma olmaz. Biz aslında savaş için değil barış için gidiyoruz. Yalnız Türklere değil Rumlara da barış getirmek için adaya gidiyoruz. Bu karara ancak tüm politik ve diplomatik yolları denedikten sonra bu kalarak karar verdik. Bütün dost ülkelere meselelerin müdahalesiz ve diplomatik yollardan halledilebilmesi için gösterdikleri çabalar Ağustos 1974’de Cenevre’deki görüşmeler tıkanınca dönemin Dışişleri Bakanı Turan Güneş daha önce kararlaştırdıkları gibi Başbakan Bülent Ecevit’e “Ayşe tatile çıksın” parolasını iletir. Bunun anlamı Kıbrıs Barış Harekatının ikinci aşamasıdır. Bu parola üzerine Ecevit, silahlı kuvvetlere harekete geçmesini iletti. Girne’den harekete geçer, Mogasa’ya kadar uzanan bugünkü KKTC haritasını belirler. (Parolada adı geçen Ayşe, Prof. Dr. Ayşe Ayata’dır. Turan Güneş’in de kızıdır.) Aslında Kıbrıs halkı yüzyıllardır kendi kaderini tayin hakkından da yoksun bırakılmış, çözüm arenasının tümüyle dışına itilmiş… Ada alınmış, satılmış, kiralanmış, işgal edilmiş, birileri Cumhuriyet oldun demiş, birileri iyisi siz ayrı durun demiş… Ada halkına mı? Asla söz düşmemiş. Aslında bugünkü durumda farklı değil.
                 
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Kıbrıs Barış harekatının 47. Yıl dönümü dolayısıyla KKTC’de “Müjdeli bir şova” dönüştürdüğü ziyareti fiyaskoyla sonuçlandı. Müjde; KKTC’ye bir “cumhurbaşkanlığı külliyesi”, bir “parlamento binası” ve KKTC vatandaşlarının yatıp yuvarlanacağı “Millet Bahçesi” “Dağ fare doğurttu” dedirtti. Bu ziyaret en çok Yunanistan ve Kıbrıs Cumhuriyeti’ni mutlu etmiştir. Bir iddia daha vardı, Erdoğan’ın “KKTC’de Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne geçecek” müjdesi verecekti. Ama ABD, AB ve İngiltere itiraz edince bu müjde de gündemden düştü. Bu ziyaretin ortak söylemi; “Müjde konusu fiyaskoyla sonuçlansa da KKTC’yi rejim olarak Türkiye’ye benzetmede yeni bir dayanak sağlaması…

AKP’ye yakınlığıyla bilinen Yeni Akit Gazetesi yazarı Abdurrahman Dilipak’da müjdeye tepki göstererek: “İnsanlar ne umdu ne buldu!” diyerek KKTC’de müjde diye birileri toplumu büyük bir beklentiye sokup, sonra da meclis başkanlık binası ve millet parkını teselli ikramiyesi olarak sunarken acaba ne düşündü? Eski KKTC cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı’da: “Devletlerin itibarı binaların ihtişamı ile ölçülemez. Demokrasisi, özgürlüklere, insan haklarına, hukuka, adalete saygısı, yurttaşların refah düzeyiyle ölçülür.”

1963 yılında Kıbrıs Türk’ünün kendi devletinden silah zoruyla dışlandı, yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. Unutturma itibarsızlaştırmaya çalışsalar da Kıbrıs Barış Harekatı 47. Yılında başta Karaoğlan, Kıbrıs Fatihi, Bülent Ecevit olmak üzere şehitlerimizi minnet ve şükranla anarken, gazilerimize sağlık dolu yıllar diliyor, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyetinin “Barış ve Özgürlük Bayramı”nı kutluyorum.