Bir sor kendine neden ve niye diye...

NEDİR SEVDİĞİN ?

Gülmek,
Ağlamak,
Konuşmak,

Hangisi sevdiğin ?

Hepsi mi?
Hiçbiri mi?
Yoksa, bunların hepsi şartlı tahliye mi?

Sevdirenden daha önemlidir sevdiğin,
 Kendin için sevmediğin gerçek sevdiğin olamayabilir !

Neye göre seversin?
Hayatın getirdiği, getirmediği şartlara göre mi?

Kime göre?
Gülmeyi mi? Güldüreni mi?
Ağlatanı mı? Ağlamayı mı?
Kime göre senin sevdiğin? 
Bütün bunların sorumlusu, Kendi kendine konuşana deli diyenler...

Yıllarca kandırıldın, 
Kendisi ile konuşmayan başkası ile konuşabilir mi?
Kendisini dinlemeyen, başkasını dinler mi?

Konuş...
Kendinle konuş!
Seni hiçbir zaman yalnız bırakmayan seni ihmal etme!
Unuttuğun benliğin başkalarında hatırlar mı seni?
Sen hiç kendi hatırını sordun mu ?
Kendini düşünmeyen  insanoğlu hatırlar mı seni?
Ne çabuk unuttun yalnız gelip yalnız gideceğini !

Kalp ile beyin arasında geçiyor ömrün,
Herkes senin için bir tabela,
Tam doğru yolu buldum derken, bitiyor hayatta ayrılan süren...
Tanrı bile kararı sana bırakmışken, 
kayıp gidiyor hayatın başkasının ellerinden...