ÜZÜNTÜ ve KEDER

ÜZÜNTÜ; Olması istenilmeyen olaylardan doğan ruh tedirginliğidir. Üzüntü insanı için yıpratır. Kendini üzüntüye kaptırmak insanın derdini daha da artırır. "AĞACI KURT, İNSANI DERT YER." Dert insanı içten içe yiyerek hastalık sahibi yapar. Ağacı kurdun içinden yiyerek çürümesi gibi..
Her üzüntünün sonunda bir ferahlık olduğunu düşünmek gerekir. Bir sıkıntı karşısında çareyi başkalarında değil, herkes kendinde aramalıdır. Her zaman her şey istediğimiz gibi gitmeyebilir, engellerle karşılaşabiliriz ve bize bunlar sıkıntı ve üzüntü verir.
Hayatın inişleri çıkışları, acı-tatlı zamanları olduğu gibi kederli ve sıkıntıları da olur.
Atalarımız dert ve sıkıntıların Allah'tan geldiğine ve herkese kaldırabileceği kadar dert verileceğine inanır. Üzüntünün kişiyi olgunlaştırarak sakinleştireceği ve kederlerini unutturacağı da bilinmektedir.
KEDER; acı, dert, gam, ıstırap, üzüntü, sıkıntı, anlamlarında dır. Bir şeyi yitirmekten ya da bir hata işlemekten dolayı duyulan mutsuzluktur. Keder insanlar içindir. Herkesin kendine göre bir acısı vardır. Önemli olan bu acıyı tasayla büyütmeyip hoşlukla karşılayarak etkisini azaltmaktır.
İnsan karşısındakinin derdini, acısını, başından geçmişse anlayabilir.                     
Dertsiz insan dertlinin acısını anlayamaz. "Dertli dertlinin halini bilir." Bir derdi, bir sıkıntısı olan kişinin halinden o üzüntüyü daha önce yaşamış kişiler anlar.
Acı çeken elbette dermanını arar. "Dertsiz insan olmaz." Dünyada ömrünün sonuna kadar hiç sıkıntı çekmeden yaşayan kimse yoktur.
Herkesin büyük küçük kendince derdi vardır.
Yaşayan herkesin mutlaka bir takım dertleri, sorunları bulunur. Dertsiz olan şeyler sadece cansız şeylerdir.
Sözün özü: "Gül dikensiz, safa cefa-sız olmaz!" Huzura ve mutluluğa erişmek için onun gerektirdiği sıkıntılara, keder ve üzüntülere katlanmak gerekir... Sıkıntılardan uzak, kedersiz ve elemsiz yaşamanız dileğimle, hoşça-kalın, sağlık yaşayın!..