AKILLILIK ve AKILSIZLIK

" İnsanı diğer canlılardan ayıran ve hepsinden üstün kılan en önemli özellik nedir? diye sorulduğunda, cevabımız elbette " AKIL " olacaktır. Çünkü insan aklı ile düşünür, öğrenir ve iyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan ayırır. Bu soruya, "İnsanı diğer yaratılmışlardan ayıran en önemli özellik irade sahibi olmasıdır " şeklinde de cevap verilebilir. Fakat sonuçta bu cevap da aynı anlama gelir. Çünkü insan, iradesini kullanırken birtakım tercihler yapar ve buna göre bir karar verir. Yani yine aklını kullanır. Aklı olmayanın iradesi de olmaz. Dolaysıyla burada da esas olan akıldır...                                                                     

AKILLILIK; gerçeği görüp ona göre düşünme, anlama yetisidir. Akıl kişinin kıymetli cevheridir. Bu cevheri iyi işleyen, kullanan kimse kazanır. Aklını kullanma becerisi yaşla ilgili değildir. Aklı iyiye ve doğruya kullanmak gerekir. Akıllı bir insana aklı rehber olur.   
                 
   Geleneksel toplum düzeninde aklını kullanmasını bilen, anlayışlı, arif kişilere değer verilmiş, bunlar övgüyle anılmıştır...  

 * AKIL BİR VEZİRDİR, GÖNÜL BİR PADİŞAH: İnsanın duyguları düşüncelerinden daha üstündür. 
   
*AKIL KİŞİYE SERMAYEDİR: Kişinin en büyük sermayesi akıldır; yapacağı işi önce kafasında planlar, düşünür, sonra başlar...    
                                                                              
  AKILSIZLIK ise; aklı gerçeği görüp ona göre davranamayandır... 
                                                          Genelde insanların hem akıllı hem de deli halleri vardır. Ama bazılarında deli taraf ağır basar, türlü akılsızlıklar yapar. Mal, para sahibi olmak için akıllı olmak gerekir ama onu elde edebilmek için daha da akıllı olmak gerekir. Aklını kullanamayan insan hem kendini hem de etrafını zor durumda bırakır. Onun için insanın düşmanı bile akıllı ise, akılsız dosttan iyidir. Çünkü neler yapacağını kestirip önlem alması mümkün olur. Ama akılsızın ne zaman ne yapacağı belli olmaz. Akılsız insanın ağzından çıkan sözlerden bile haberi olmaz, düşünmeden konuşur. Akılsızca yapılan işlerin sonuçlarını düzeltmek çok zorlaşır. Ahmak yaptığı hatadan ders almaz. Delinin aklı hep havalarda olduğu için üzüntüden uzaktır. Ona her gün bayram gelir. Üstelik kendini bilmediğinden akıllıya akıl öğretmeye kalkar. Aklın kullanmayı bilen kimseler işlerini kestirme yoldan bitirebilirler. Aklını kullanamayan insan ise etrafı kullanmaya kalkar.     
                                                       
  Atalarımız aklını kullanamayan insanların çevrelerine zararları dokunacağın, bundan korunmak gereğini hatırlatırken, böyle durumlara düşmemek için de gayret sarf-etmeyi elzem görmüşlerdir... * AKILLI SÖYLEMEDEN DÜŞÜNÜR, AKILSIZ DÜŞÜNMEDEN SÖYLER: Akıllı insan iyice düşünüp tartmadan bir işe kalkışmaz. Akılsız insan ise bir işi kafasına koydu mu hemen işe koyulur.  * Yine atalarımız; AKILLI DÜŞMANDAN KORKMA, DELİ DOSTTAN KORK: Akılsız, beceriksiz kişililer aptalca davranışlarla dostlarına, bilmeden, düşmanının verecekleri zarardan daha büyük zarar verirler. Akıllılık ve akılsızlık üzerine o kadar çok söylenmiş deyim ve atasözlerimiz var ki bugün bu kadar yeter diyelim. Yorum ve düşüncelerinizi görmek isterim...