BİRAZ UTANMAK LAZIM

Hayat ve yaşam bazen o kadar acımasız oluyor ki insan adeta şaşırıp kalıyor. İnsanın en yakınından gelen kalleşlikler insanın fazlası ile canını sıkıyor. Seviyesiz davranışlar ve vurdum duymazlıklar insanı çileden çıkartıyor. Yalan konuşarak karşındaki insanı rencide etmek utanç verici bir durumdur. Yapılan güzellikleri bir kenara koyarak  veya görmemezlikten gelmek o insana yapılan bir hakarettir. Her hangi bir konuda çözüm veya anlaşma yolu  varken işi yokuşa sürerek kendine menfaat sağlamaya çalışılması  hiçte hoş olmayan bir durumdur. Duygu sömürüsü yaparak bir yere varacağını zannedenler  sadece kendilerini küçük düşürürler. Yaşamak sadece nefes alıp vermekten ibarettir. Nefes bittiğinde ise her şeyi bu dünyada bırakmak zorundasın.  Hiç kimse öbür tarafa bir şey getirme hakkına sahip değildir.  Onun için hayattan  hak etmediğinin fazlasını istemek diğer kişilere yapılan saygısızlıktır.  Yaptıklarından utanmayan insanlar utanç duygusundan yoksun kişilerdir. Bu tür insanların kafalarında sadece kendi çıkarları vardır, başkalarını ise asla düşünmezler. Hep kendilerinin haklı olduğunu sanarak sürekli yanlışın içinde olurlar. Doğru yapılan şeyler onları sürekli rahatsız eder. Onun için biraz utanmak lazım ki insan yaptıkları hatalarını anlasın ve kendini kontrol etsin. 
Yapılan  çirkinlikler hiç bir zaman insanın  yanına kar kalmaz. Mutlaka bir yerde insanın karşısına çıkarak hem insanı utandırır hemde yüzünü kızartır. İnsanlar her zaman birbirine muhtaçtır. Yardımlaşma olmadan hiç bir insanın hayatını sürdürmesi  mümkün değildir. İnsanların birbirlerine destek vermesi hayatı daha yaşanır hale getirir. Sevgi ve saygı insanın en önemli karakteri  olmalıdır. Bu değerlerden yoksun olmak ise   toplum nezdinde saygısını yitirmiş değersiz kişilerdir. Yaptığımız yanlışlardan ve  hatalardan, bunun sonucu olarak ta kırdığımız kalplerden ve insanlardan,  neden bunları yaptık diye bir pişmanlık ve utanç duygusu yaşarız. Duyulan bu utanç duygusu insanlara verilmiş bir ders olmalıdır.  Yapılanların yanlış olduğunu idrak edebilirsek doğru yolu bulmuş oluruz. Diğer taraftan insanlar kışkırtma  yöntemini seçerek elde edemediklerine sahip olacaklarını sanıyorlar.  Esasen bu tip insanlara karşı hiç öfkelenmeden kendimizi kontrol ederek gayet sakin ve kendinden emin bir şekilde tavır koyulduğunda göreceksiniz o çirkin tavrından kendileri  vazgeçecektir. Hakkın olan bir şeyi istediğinde  ise  atılan çamurlar ve yalan konuşarak ne  koparabilirsem mantığı ile hareket etmek insana hiç bir şey kazandırmaz. Sadece kazanacağın tek bir şey olur oda kişiliğini,  gururunu ve itibarını  yerlerde sürüklendirirsin.
Başka kişilerinde hak sahibi olduğu halde insanların üzerinde  baskı kurarak veya korkutarak kendi menfaatleri doğrultusunda kendilerine  çıkar sağlanması hem yüz kızartıcı bir olay hemde ahlak kurallarına ters düşen bir davranış olduğundan biraz utanmak lazım. İnsanlara nasıl davranırsan sende aynı davranış şeklini görürsün. Kötülük ve iyilik birbirlerine tamamen  zıt bir kavramdır. İnsanların birbirlerine kötülük yapması hiçte hoş bir davranış biçimi değildir. Yapılan kötülüğe karşı iyilikle karşılık verelim ki  belki utanır yaptığının yanlış olduğu idrakına varır. Diğer taraftan  iyilik yapmak ise insanın gönlünden ve kalbinden gelen güzelliktir. Bazen hayat insanı şımarttığı ve şaşırttığı zaman iyilik yaptığın kişilerden kötülük görebilirsin. İyilik yapıp ta karşılığında kötülük görmek ise  iyiliğin kıymetini bilmeyen insanlardan gelen kalleşliktir. Burada en önemli konu ise kişinin nasıl bir ahlak değerlerine sahip olduğudur. Kişiler birbirlerine güzel duygular beslediğinde hem insanlık adına hemde saygı ve sevgi anlamında insana  huzur ve mutluluk verir. Hayatta güzellikler  varken kötülüğün   neden kölesi olalım.
Utanma duygusu her insan için geçerli değildir. Yüreği ve kalbi temiz olanların, fesatlık ve art niyet düşünmeyen kişilerin utanılacak bir durumu yoktur. Bazı insanlar  yaptığı şeylerden utanması gerekirken maalesef hiç bir şekilde utanmıyorlar. Yaptığı çirkinlikleri  bastırıp sanki hiç bir şey olmamış gibi davranarak çıkar sağlamaya çalışması sanırım utanç verici bir durumdur. Suçlu oldukları halde kendini haklı gösterip çıkar ve menfaatin peşinden koşanlar ne dost tanır nede akraba. Daha önceki yapılan iyilikleri görmemezlikten gelerek bir kenara atan insanlardan  uzak durmak en mantıklı yoldur. Her insan hata yapmaya meyillidir. Hata yapmam diyen insan çıkmaz. Eğer bir hata yapılmışsa bunun telafisi özür dilemektir ve bir daha aynı  hatayı tekrardan kaçınmaktır. Sürekli fikir değiştirerek karşındaki insanı alaya almak şerefsizliktir.  Ya olduğun gibi görüneceksin yada göründüğün gibi olacaksın. Eğer bunu beceremiyorsan ortalıkta dolaşmayacaksın. Asılsız ve çirkin kelimeler konuşarak insanları kararlarından vazgeçiririm taktiği uygularsan avucunu yalarsın. Önce insan kişiliğini zedelememesi lazım. İnsanın en önemli silahı kişiliğidir. İnsan kişiliğini yararlı  işlerde kullanırsa toplumun taktirini kazanır, aynı zamanda itibari en üst seviyede olur. İnsanlara çamur atarak veya asılsız bir takım uyduruk laflarla insanları toplumun karşısında küçük düşürmek veya karalamak utanma duygundan yoksun insanların yaptığı insanlık dışı bir davranış ve eylem olduğundan BİRAZ UTANMAK LAZIM.