ŞEHİTLİK, EN YÜCE MERTEBE !

Neler gördük, neler duyduk bu ülkede 20 yıldır. 
" Askerlik yan gelip yatma yeri değildir " diyenleri, şehitlerden KELLE diye söz edenleri,her şehidin ardından timsah gözyaşları döküp akşam düğün yapanları, GAZİ olanları bir kenara itip yok sayanları gördü bu gözler, söylenenleri canlı canlı dinledi bu kulaklar.
Aslında bugün, haftasonu İstanbul'da Sinop Dernekleri Federasyonu (SİNDEF) tarafından 24-27 KASIM tarihlerinde gerçekleştirilen SİNOP Memleket Buluşması etkinliğini yazacaktım. Ancak, son günlerde öylesine acı veren, can yakan sözler söylendi, açıklamalar yapıldı ki artık birşeyler karalamak farz oldu. İnsan canı, kanı üzerinden yapılanlar kanımı dondurdu.
İstanbul etkinliklerini, gözlemlerimi hafta sonuna bırakıp yine ülke gündemine dönelim.
Kırk yıldır bir farklı savaş sürüyor, sürdürülüyor bu ülkede. Ve kırk yıldır hemen hergün kökünü kazıyacaklarını söylüyorlar terör için. Ve kırk yıldır enaz 50-60 bin CAN kaybetti bu ülke.
NEDEN ? NASIL ? NELER YAPILDI veya YAPILMADI ? Artık bu soruların cevaplarını ciddi ciddi tartışmak gerekmiyor mu ? Daha ne kadar sürecek bu savaş ? Kimler kazanıyor, kimler kaybediyor ? Daha kaç CAN alınacak, kaç SAKAT kalacak ? Kaç ana-baba, kaç bebe ağlayacak, kaç yavuklunun hayatı sönecek ? 
90 'lı yıllardan bugüne hangi HÜKÜMET doğruları anlattı halka ?
Dört bir yandan emperyalist güçler tarafından işgal edilen, yedi düvelin saldırdığı ülkemizi beş yıl içinde düşmanlardan temizleyen güç, neden 40 yıldır savaşı bitirmiyor, bitiremiyor ?
Aslında herkes her şeyi biliyor ama, nedense bilmezden geliyor. Yani üç maymunu oynuyor. 
Fazla uzatmadan, tek zarar görenlerin evlatlarını kaybeden, sakat kalanların acısını yüreğine gömen ana-babalar olduğunu belirtip, her iki halkın acısı artık dindirilmeli diyelim.
Diyelim ancak, hiç de niyetleri yok ülkeyi yönetenlerin. Halâ vatan-millet-sakarya edebiyatı yapıp, ateşe körükle gidiyorlar. Dün " hain " dediklerine bugün " dostum " diyenler, " Kuzey Irak petrollerine ortak olacağız " , " çok yakın zamanda ŞAM 'da namaz kılacağız " gibi saçma-sapan laflar edenler, ülke sınırlarını kevgire çevirdikleri halde, halâ kara harekatından söz ediyor, bir nevi seçim yatırımı yapıyorlar kan üzerinden. Ve diyorlar ki " şehitlik en yüce mertebedir, keşke bizde şehit olsak ". Elinizden tutan mı var ? Gidin cepheye savaşın ve o mertebeye erişin. Veya fakir-fukara çocuklarının yanına sizin aslan parçası evlatlarınızı gönderin, ŞEHİT olurlarsa en yüce mertebeye ermiş, cennete gitmiş olurlar. Sizlerde şehit ana-babalar olarak göğsünüzü gere gere gezersiniz.
Bunları söylüyoruz, yazıyoruz ama kimin umurunda ?
Dedik ya, üç kuruş için dün " düşmanım " dediklerini bugün kırmızı halılar ile karşılayıp " dostum " diyenlerin tek dertleri ne şehitler, ne gaziler, ne de bu savaşın bitirilip bitirilmemesi değil. Onların tek dertleri nasıl daha çok ülkeyi sömürürüm, nasıl sömürü düzeni için iktidarda kalabilirim, nasıl yeni saraylar yaptırabilirim dertleridir. 
Sizler, ikibin kişilik koruma ordusu ile gezen, saraylarda en korunaklı odalarda oturan, yiyecekleri yemekleri önce korumalarına yediren, çocuklarını türlü yollarla askerlikten kurtaran veya bedelli  askerlik yaptıranlar mı içten söylüyorlar "Şehitlik en yüce mertebedir " diyenler ?
Ben hiç inanmadım, inanmayacağım da samimi olduklarına.

Not ; Dün 30 Kasım 1853 Sinop deniz savaşının yıldönümü idi. Yine resmî protokol ile şehitler anıtında anma yapıldı. Bir-iki duygusal sözle bitirildi törenler. Yıllardır söyler dururum ; Neden anma etkinlikleri savaşın yaşandığı alanların bir tanesi olan PAŞA TABYALARINDA yapılmaz ?
Neden savaşın tanığı olan yerler unutulur.
Elimizde tek olan PAŞA TABYALARI neden gözden çıkarılır ? Yıllardır söylüyoruz, bir kez daha haykıralım ;
" PAŞA TABYALARI " eskidi, bakım istiyor, kapalı alanların açılması gerekiyor.
PAŞA TABYALARI YIKILIYOR SAYIN YETKİLİLER, ETKİLİLER  !