BİR MUTLU KENT; SİNOP!

Nasıl ölçüm yaparlar bilmem, ancak bu yıl yine SİNOP EN MUTLU KENT seçildi. Yıllardır bu başarısını(!) ilk sıraları, çoğunlukla da 1.liği alarak sürdürüyor.
Gerçekten de öyle mi acaba? İlk bakışta doğru bir değerlendirme olarak görülüyor. Ülkemizin diğer kentlerine baktığımızda SİNOP daha kolay, daha ekonomik, daha sosyal yaşanılabilir bir kent görünümündedir. Genelde emekli ve öğrenci kenti olması da etken bu sonuca ulaşmakta. Ve bu sonuç ruhumuzu da okşuyor açıkçası.
Peki, hiç mi sorunları yok SİNOP’un? Var tabii ki. Sorunları defalarca yazıyoruz, öneriler sunuyoruz, eylemler yapıyoruz, ilgililere ve sorumlulara ulaşmaya ve derdimizi anlatmaya çalışıyoruz. Kimi zaman kulak verilip sorun çözülüyor, kimi zaman kulak ardı ediliyor.
Yurttaşlara mutluluk hakkında sorular sorulurken daha gerçekçi, daha günlük yaşamlarına dokunan sorular sorulsa eminim bu kadar rahat EN MUTLU KENT seçilemeyiz.
Örneğin, her gün geçtiğimiz ve TOKİ’nin sorumluluğundaki UĞUR MUMCU MEYDANI ve MEYDAN PROJESİ kapsamındaki alanların yıllardır bitiril(e)mediğini görüyor ve neden bitiril(e)mediğini anlamaya çalışıyoruz. Sanki birbirleri bizimle alay ediyor hissine kapılıyor ve üzülüyoruz. İşte bu anda mutluluğumuzun elimizden alındığını hissediyoruz.
Örneğin, kentin trafik ve otopark sorunu artık yılan hikâyesine dönmüş durumda. Özellikle arabamızla işe giderken veya dönerken, ya da günün herhangi bir saatinde aracımıza kent içinde evimize, işyerimize en yakın park yeri bulmak için birkaç tur atarken çok canımızın sıkıldığını hissediyoruz. Harcadığın zamanına mı yanarsın, harcadığın yakıta mı yanarsın, en kibar haliyle gösterdiğin tepkiye mi yanarsın, bilemiyorsun. Çünkü kendinde değilsindir artık.
Örneğin, yolda yürürken oynayan taşlardan veya arabalardan sıçrayan çamurlara sinirleniyorsun. Yeni döşenen kaldırım taşlarına takılmadan, düşmeden, topukları kırmadan yürümek için mesleğimiz olmadığı halde ne cambazlıklar yapıyoruz ve kızıyoruz haliyle. Sinirler harap oluyor.
Örneğin, çarşı-pazara çıktığımızda etiketleri görünce içimizden gülmek gelmiyor, yüzümüzde mutluluk esintileri oluşmuyor. Aksine, biraz kızarma, çokça morarma olduğunu hissediyoruz. Üstelik herkesin de suratları aynı oluyor. Sanki güneşte biraz fazla kalmışız da kararmış suratımız. Haydi, bakalım eve boş file ile dönerken okkalı bir küfür sallama.
Aslında benim çok net bir önerim var bu MUTLULUĞUMUZU ölçenlere; Arkadaşlar, boşuna anketlerle falan uğraşmayın. Hastane kayıtlarına ulaşın, psikiyatri polikliğinden ve servislerinden günlük, aylık, yıllık hasta kayıtlarını çıkarın. Eczanelerden alınan SİNİR İLAÇLARINI hesaplayın. Böylece tüm ülkenin MUTLULUK RESMİNİ sevgili Abidin Dino çizemedi ama siz çizmiş olursunuz.  Üzgünüm ama EN MUTLU KENTİ bulamayacaksınız. Çünkü MUTLU KENT kalmadı. Şunu yapabilirsiniz ama; EN MUTSUZ KENTİ belirleyebilirsiniz. Bu da bir veri olur.
Eminim ki kentimiz EN MUTSUZ KENTLER arasında son sıralarda yer bulur kendine.
Bu arada Sinop’ta üç gündür bir FESTİVAL sürüyor.
SİNOP LAKERDA FESTİVALİ-3004 yıllık gelenek!
Öncülük edenleri, hazırlayanları, katılım sağlayanları ve tüm emeği geçenleri kutluyorum. Bu yıl bir başka oluyor etkinlik. Daha coşkulu, daha katılımcı ve daha farklı damak zevkleri ve el sanatları ile çok daha başarılı bir organizasyon gördüm. Her yıl kendini yenileyerek süreceğinin işaretleri açıkça görülüyor.
Ancak, bir eksikliği yazmadan geçemem. Çoğu zaman olduğu gibi bu festivalde de KÜLTÜR, SANAT, EDEBİYAT unutulmuş. Geçen yıl Sinop Yazarlar, Şairler ve Sanatçılar Derneği olarak stant açmış ve SİNOPLU yazar, çizer, fotoğrafçı, ressam vb. üyelerimizi yine SİNOPLU hemşehrileri ile buluşturmuştuk. Ve çok önemli bir karikatür sergimizi, Uluslararası 1.Diyojen SABAHATTİN ALİ PORTRELERİ temalı karikatür yarışması sonucu seçilen karikatürleri sergimizi açmıştık.
Bu yıl her nedense ne festival organizasyonunca, ne de derneğimizce bu çok önemli festival kapsamında yer almamız düşünülmedi. Hâlbuki ilk başlarda düşünülmesi gereken SİNOPLU sanatçıları SİNOPLULAR ile buluşturmak olmalıydı. Ve Uluslararası 2.Diyojen AMAZON temalı karikatür sergisini SİNOLULARIN görmelerini sağlamak olmalıydı.
Dilerim bu yıl görülen hatalar, eksiklikler bir daha yaşanmaz ve daha görkemli, daha halkı kapsayıcı, salonlardan kurtulup daha sokağa yayılan festivaller yaparız.
VE KISA KISA DÖNEMLERDE DE OLSA “EN MUTLU KENTTE” YAŞIYOR OLMANIN MUTLULUĞUNU HİSSEDERİZ.