Koyun Gibiyiz

Bir şeyler var içimizde
Dilde olup söyleyemediğimiz
Söylediğimizde duyuramadığımız
Duyurduğumuzda anlatamadığımız
Anlattığımızda anlaşılmadığımız

Karmaşıklıktan uzak
İmasız bir şeyler söylüyoruz
Gittiğiniz yol çıkmaz sokak dönün diye
Demokrasi diyoruz “o bizde olmaz”
İnsanlık diyoruz “ o nasıl bir şey” 
Düşünce diyoruz “o yasak”
Eylem diyoruz “Silivri soğuk”
diyorlar.

Dur diyoruz olduğun yerde taş ol
İtiyorlar arkadan
Yürüdükçe çapulcu oluyor
Kahpe kurşunlara can veriyor nefessiz kalıyoruz
Yeşil diyoruz “yol medeniyettir, rant zenginlik” 
Nerede adalet diyoruz “ saray onun adı Adalet değil“
Yaşam diyoruz “nefes alman yeterli sürün “ diyorlar
Dağ taş ova diyoruz “ kurbandir yandaş”
Eğitim şarttır insana özellikle kadına
“On beşinde evlenmezse ölsün” deyip
Oldukları yerde bakıyorlar trene
Konuşun diyoruz, konuşun susmayın
Gözler kör, diller lal, düşünceler suskun
El pençe durup eğiliyorlar gelip geçen trene

Şaşkınız hepimiz;
Bir paket makarnaya talimdeyiz
Bir torba kömüre satıştayız
Cep telefonu oldu kötü ekonominin sorumlusu  
Melodram hayatımız
Harfler Müzayedede, kelimeler çarpık, kalemler satılık
Cümleler kör düğüm  
Kelepçeli beynimiz, boynumuzda yular
Koyun gibiyiz be usta farkında mıyız?

Türkan DİNÇER

Saat sabahın iki otuz dördü
Ve ben suç işliyorum.
Çünkü düşünüyorum